พระราชกฤษฎีกาฯ (ฉบับที่ 313) พ.ศ. 2540 ยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่มสำหรับการนำเข้าวัตถุดิบเพื่อใช้ผลิตยากำจัดวัชพืชของตนเอง

พระราชกฤษฎีกา
ออกตามความในประมวลรัษฎากร
ว่าด้วยการยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่ม (ฉบับที่ 313)
พ.ศ. 2540
-----------------------
ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.
ให้ไว้ ณ วันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2540
เป็นปีที่ 52 ในรัชกาลปัจจุบัน

                    พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ ให้ประกาศว่า

                    โดยที่เป็นการสมควรยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่มสำหรับการนำเข้าวัตถุดิบบางประเภท เพื่อใช้ผลิตหรือผสมเป็นสารหรือยากำจัดวัชพืชให้แก่ผู้ประกอบการ

                    อาศัยอำนาจตามความในมาตรา 221 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย และมาตรา 3(1) แห่งประมวลรัษฎากร ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากร (ฉบับที่ 10) พ.ศ. 2496 จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ตราพระราชกฤษฎีกาขึ้นไว้ ดังต่อไปนี้

                    มาตรา 1  พระราชกฤษฎีกานี้เรียกว่า “พระราชกฤษฎีกาออกตามความใน ประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่ม (ฉบับที่ 313) พ.ศ. 2540”

                    มาตรา 2  พระราชกฤษฎีกานี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราช กิจจานุเบกษาเป็นต้นไป

                    มาตรา 3  ให้ยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่มสำหรับการนำเข้าอนุพันธ์ของไพริดีน เมทิลคลอไรด์ และเวทติ้งเอเจนต์ ทั้งนี้ เฉพาะที่ผู้นำเข้าซึ่งเป็นผู้ที่ได้รับอนุญาตให้ประกอบกิจการโรงงานอุตสาหกรรมนำมาใช้ผลิตหรือผสมเป็นสารหรือยากำจัดวัชพืชในกิจการของตนเอง

                    มาตรา 4  ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังรักษาการตามพระราชกฤษฎีกานี้

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ โดยที่เป็นการสมควร ส่งเสริมอุตสาหกรรมการผลิตสารหรือยากำจัดวัชพืชภายในประเทศให้สามารถผลิตสารหรือ ยากำจัดวัชพืชเพื่อจำหน่ายในราคาและคุณภาพที่เหมาะสม อันจะเป็นประโยชน์ในการลด ต้นทุนของผลผลิตทางการเกษตร สมควรยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่มสำหรับการนำเข้าวัตถุดิบ บางประเภทที่ใช้ผลิตหรือผสมเป็นสารหรือยากำจัดวัชพืชให้แก่ผู้ประกอบการโรงงาน อุตสาหกรรมที่นำมาใช้ผลิตหรือผสมเป็นสารหรือยากำจัดวัชพืชในกิจการของตนเอง จึง จำเป็นต้องตราพระราชกฤษฎีกานี้