แหล่งเงินได้/ถิ่นที่อยู่ ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา กรณีการขอคืนเงินภาษีที่ได้ชำระไว้ในต่างประเทศ
เรื่อง ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา กรณีการขอคืนเงินภาษีที่ได้ชำระไว้ในต่างประเทศข้อเท็จจริงกรณีการขอคืนเงินภาษีที่ได้ชำระไว้ในต่างประเทศราย Mr. V มีข้อเท็จจริง ดังนี้ 1. Mr. V คนสัญชาติสหราชอาณาจักรสมรสกับนาง ค. อาชีพรับราชการศาลปกครอง 2. ปี 2548 Mr. V อยู่ในประเทศไทยเกิน 180 วันโดยทำงานเป็นพนักงานบริษัท อ. ได้รับเงินเดือนระหว่างเดือนมกราคม - พฤษภาคม และเดือนมิถุนายน - ธันวาคม รวม 2,150,000 บาท ถูกหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่ายจำนวน 440,300 บาท 3. ในปีเดียวกันระหว่างเดือนมิถุนายน - ธันวาคม Mr. V ได้รับเงินเดือนจากบริษัท โอ. ตั้งอยู่ณ เขตปกครองพิเศษเกาะฮ่องกง สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนจีนเนื่องจากการปฏิบัติงานในประเทศเวียดนามเป็นจำนวนรวม 480,000 บาท โดยบริษัท อ. ได้จ่ายเงินเดือนให้แก่ Mr. V แทนบริษัท อ. (ฮ่องกง) ไปก่อนแล้ว บริษัท อ. (ประเทศไทย) จะได้รับชำระคืนภายหลังในวันที่ 15 ของทุกเดือน ซึ่งบริษัท อ. (ประเทศไทย) ได้หักภาษี ณ ที่จ่ายของ Mr. V และนำมาแสดงในแบบ ภ.ง.ด.1 แล้ว 4. การทำงานที่ประเทศเวียดนามตามที่บริษัท อ. (ฮ่องกง) มอบหมายให้ Mr. V ทำนี้ได้เสียภาษีไว้ที่ประเทศเวียดนามแล้วเป็นจำนวน 128,854.42 บาท เพื่อให้ได้รับใบอนุญาตทำงานโดย Mr. V ไม่ได้รับเงินเดือนที่จ่ายในประเทศเวียดนามแต่อย่างใด Mr. V จึงประสงค์จะขอคืนเงินภาษีที่ได้ชำระไปในประเทศเวียดนามจำนวนดังกล่าวโดยใช้สิทธิตามอนุสัญญาระหว่างรัฐบาลแห่งราชอาณาจักรไทยกับสาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม เพื่อการเว้นการเก็บภาษีซ้อนและการป้องกันการเลี่ยงการรัษฎากรในส่วนที่เกี่ยวกับภาษีเก็บจากเงินได้ กฎหมายที่เกี่ยวข้องมาตรา 41 แห่งประมวลรัษฎากรแนววินิจฉัยหากข้อเท็จจริงปรากฏว่า ในปี 2548 Mr. V อยู่ในประเทศไทยเกิน 180 วัน ถือว่า เป็นผู้มีถิ่นที่อยู่ในประเทศไทย เมื่อ Mr. V ไปทำงานที่ประเทศเวียดนามตามการว่าจ้างของบริษัท อ. (ฮ่องกง) จึงเข้าลักษณะเป็นผู้อยู่ในประเทศไทย มีเงินได้เนื่องจากหน้าที่งานที่ทำในต่างประเทศ เมื่อบริษัท อ. (ประเทศไทย) เป็นผู้จ่ายค่าจ้างให้แก่ Mr. V ในประเทศไทย เข้าลักษณะเป็นเงินค่าจ้างที่ Mr. V ได้รับเนื่องจากหน้าที่งานที่ทำในต่างประเทศและได้นำเงินค่าจ้างนั้นเข้ามาในประเทศไทย Mr. V จึงมีหน้าที่ต้องนำเงินได้ที่ได้รับเนื่องจากหน้าที่งานที่ทำในประเทศเวียดนามมารวมคำนวณเพื่อเสียภาษีเงินได้ในประเทศไทย ตามมาตรา 41 วรรคสองและวรรคสาม แห่งประมวลรัษฎากร หาก Mr. V ได้เสียภาษีจากเงินได้สำหรับหน้าที่งานที่ทำในประเทศเวียดนามไว้ในประเทศดังกล่าวและเป็นการเสียภาษีเงินได้ตามข้อกำหนดในอนุสัญญาระหว่างรัฐบาลแห่งราชอาณาจักรไทยกับสาธารณรัฐ-สังคมนิยมเวียดนามฯ แล้วก็มีสิทธินำภาษีที่ได้เสียไว้ในประเทศเวียดนามมาเครดิตภาษีเงินได้ที่จะต้องเสียในประเทศไทยได้ ตามนัยข้อ 23 ของอนุสัญญาระหว่างรัฐบาลแห่งราชอาณาจักรไทยกับสาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม ฯ แต่ต้องไม่เกินกว่าจำนวนภาษีเงินได้ที่ต้องชำระในประเทศไทยซึ่งได้คำนวณไว้ก่อนที่จะให้เครดิตดังกล่าว ที่มา:หนังสือข้อหารือกรมสรรพากร ที่ กค 0706/9111 ลงวันที่ 02 พฤศจิกายน 2549 |