เงินได้จากวิชาชีพอิสระ ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา กรณีการหักภาษี ณ ที่จ่าย เงินได้จากวิชาชีพอิสระ
เรื่อง ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา กรณีการหักภาษี ณ ที่จ่าย เงินได้จากวิชาชีพอิสระข้อเท็จจริงกรณีที่กรมสรรพากรได้มีหนังสือที่ กค 0811/ว.2497 ลงวันที่ 29 มีนาคม 2543 เรื่อง ซ้อม ความเข้าใจเกี่ยวกับเงินได้จากวิชาชีพอิสระ การประกอบโรคศิลป การหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย และ การจัดทำบัญชีพิเศษของสถานพยาบาลที่มีเตียงรับผู้ป่วยไว้ค้างคืน โรงพยาบาลฯ จึงหารือทางปฏิบัติ เกี่ยวกับการหักภาษี ณ ที่จ่าย เงินได้จากวิชาชีพอิสระ ดังต่อไปนี้ (1) โรงพยาบาลฯ ไม่ต้องหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย จากค่าตอบแทนที่ถือเป็น เงินได้พึงประเมินจากการประกอบโรคศิลป ตามมาตรา 40(6) แห่งประมวลรัษฎากร ตามหนังสือซ้อม ความเข้าใจดังกล่าวใช่หรือไม่ (2) โรงพยาบาลฯ ไม่ต้องกรอกรายการจ่ายเงินตาม (1) ในบัญชีพิเศษตาม ประกาศอธิบดีกรมสรรพากร เกี่ยวกับภาษีเงินได้ (ฉบับที่ 10) เรื่อง กำหนดให้ผู้ดำเนินการ สถานพยาบาลที่มีเตียงรับผู้ป่วยไว้ค้างคืน มีบัญชีพิเศษตามมาตรา 17 แห่งประมวลรัษฎากร ลงวันที่ 6 กันยายน พ.ศ.2522 ใช่หรือไม่ กฎหมายที่เกี่ยวข้องมาตรา 40(6)แนววินิจฉัย(1) กรณีที่ผู้ได้รับอนุญาตให้ประกอบโรคศิลปทำสัญญาหรือข้อตกลงกับโรงพยาบาลฯ เพื่อขอใช้ สถานที่ เครื่องมือ และอุปกรณ์เพื่อประกอบโรคศิลปในนามของผู้ได้รับอนุญาตให้ประกอบโรคศิลป เพื่อ ตรวจและรักษาผู้ป่วย และมีข้อตกลงเป็นลายลักษณ์อักษร แบ่งเงินค่าตรวจรักษาที่ได้รับจากผู้ป่วยไม่ว่า ผู้ได้รับอนุญาตให้ประกอบโรคศิลปเรียกเก็บเงินค่าตอบแทนจากผู้ป่วยเองทั้งจำนวน หรือโรงพยาบาลฯ เป็นผู้เรียกเก็บเงินค่าตรวจรักษาแทนแล้วนำมาจ่ายให้กับผู้ได้รับอนุญาตให้ประกอบโรคศิลปเพื่อแบ่ง รายได้ให้แก่โรงพยาบาลฯ ถือว่าเงินค่าตอบแทนที่ผู้ได้รับอนุญาตให้ประกอบโรคศิลปได้รับจากผู้ป่วยทั้ง จำนวน เป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(6) แห่งประมวลรัษฎากร มิใช่เฉพาะเงินส่วนแบ่งที่เหลือ หลังจากหักส่วนแบ่งให้โรงพยาบาลฯ แล้ว และเนื่องจากโรงพยาบาลฯ มิใช่ผู้จ่ายเงินได้ จึงไม่มีหน้าที่ หักภาษี ณ ที่จ่าย ตามข้อ 7 ของคำสั่งกรมสรรพากร ที่ ท.ป.4/2528 ฯ ลงวันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2528 และไม่ต้องกรอกรายการจ่ายเงินดังกล่าวในบัญชีพิเศษตามประกาศอธิบดีกรมสรรพากร เกี่ยวกับ ภาษีเงินได้ (ฉบับที่ 10)ฯ ลงวันที่ 6 กันยายน พ.ศ.2522 (2) กรณีแพทย์ที่ทำงานในโรงพยาบาลฯ มีความสัมพันธ์กับโรงพยาบาลฯ ในฐานะนายจ้าง ลูกจ้างโดยได้รับค่าตอบแทนปกติเป็นเงินเดือนหรือค่าจ้างประจำ และได้รับค่าตอบแทนพิเศษจากการ เข้าเวร ค่าจ้างที่ได้รับและค่าเวรของแพทย์ดังกล่าวถือเป็นเงินได้เนื่องจากการจ้างแรงงาน เข้า ลักษณะเป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(1) แห่งประมวลรัษฎากร แต่ถ้ากรณีเป็นแพทย์จากภายนอก มาให้การรักษาเป็นครั้งคราวในโรงพยาบาลฯ ไม่มีความสัมพันธ์ในฐานะนายจ้างลูกจ้างกับโรงพยาบาลฯ โดยได้รับค่าตอบแทนหรือค่าจ้างจากการทำงานดังกล่าว ไม่ว่าหน้าที่หรือตำแหน่งงานหรืองานที่รับทำนั้น จะเป็นงานประจำหรือชั่วคราว และได้รับค่าตอบแทนพิเศษจากการเข้าเวร ค่าตอบแทนที่ได้รับและค่า เวรของแพทย์ดังกล่าวถือเป็นค่าตอบแทนที่ได้เนื่องจากหน้าที่หรือตำแหน่งงานที่ทำ หรือจากการรับทำงาน ให้ เข้าลักษณะเป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(2) แห่งประมวลรัษฎากร ค่าจ้าง ค่าตอบแทนและ ค่าเวรของแพทย์ที่โรงพยาบาลฯ จ่ายดังกล่าว โรงพยาบาลฯ ผู้จ่ายเงินได้มีหน้าที่หักภาษี ณ ที่จ่าย และ นำส่งตามมาตรา 50(1) แห่งประมวลรัษฎากร ที่มา:หนังสือข้อหารือกรมสรรพากร ที่ กค 0811(กม.03)/1903 ลงวันที่ 25 ธันวาคม 2543 |