Skip to Content

รายจ่ายต้องห้าม ภาษีเงินได้นิติบุคคล กรณีค่าใช้จ่ายสำนักงานตัวแทนในต่างประเทศ

เรื่อง ภาษีเงินได้นิติบุคคล กรณีค่าใช้จ่ายสำนักงานตัวแทนในต่างประเทศ


ข้อเท็จจริง

บริษัทฯ ได้จัดตั้งสำนักงานตัวแทนในประเทศเวียดนาม เพื่อดำเนินการวิจัยตลาดลูกค้าอำนวยความสะดวกให้ลูกค้าในการติดต่อสื่อสาร การทำสัญญา การประชาสัมพันธ์ และการช่วยเหลือให้รายละเอียดเกี่ยวกับโครงการเศรษฐกิจ และเทคนิคการประสานงานจัดการระหว่างบริษัทในประเทศไทยกับประเทศเวียดนาม สำนักงานตัวแทนดังกล่าว จัดตั้งขึ้นภายใต้กฎหมายของเวียดนาม โดยใช้ชื่อ บริษัท จ. สำนักงานตัวแทน ณ กรุงฮานอย ซึ่งจะได้รับเงินช่วยเหลือเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายทั้งหมดจากบริษัทฯ โดยบริษัทฯจะโอนเงินค่าใช้จ่ายให้ตามจำนวนที่จ่ายจริง และทุกสิ้นเดือนสำนักงานตัวแทนจะส่งรายละเอียดการจ่าย รวมทั้งเอกสารการจ่ายเงินมายังบริษัทฯ บริษัทฯ จึงขอทราบว่า

1. ค่าใช้จ่ายต่างๆที่เกิดขึ้นของสำนักงานตัวแทนในประเทศเวียดนาม บริษัทฯ มีสิทธินำมาหักเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิเพื่อเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลได้หรือไม่ ถ้าได้ บริษัทฯจะใช้หลักฐานการจ่ายเงินในประเทศเวียดนามเป็นเอกสารในการลงบัญชีได้หรือไม่

2. กรณีสำนักงานตัวแทนจ่ายค่าใช้จ่ายประเภทเงินเดือนให้แก่พนักงานที่ปฏิบัติงานประจำ ณ สำนักงานตัวแทนและไม่ได้เดินทางเข้ามาในประเทศไทย มิใช่การโอนเงินจากบริษัทฯ ในประเทศไทยเข้าบัญชีของพนักงานโดยตรง พนักงานดังกล่าวไม่มีหน้าที่เสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาในประเทศไทย ใช่หรือไม่


กฎหมายที่เกี่ยวข้อง

มาตรา 65 ตรี (13) และ (14) แห่งประมวลรัษฎากร

แนววินิจฉัย

1. กรณีค่าใช้จ่ายต่างๆ ที่เกิดขึ้นที่สำนักงานตัวแทนในประเทศเวียดนาม หากเป็นรายจ่ายเพื่อหากำไรหรือเพื่อกิจการโดยเฉพาะ และเป็นรายจ่ายเพื่อกิจการในประเทศไทยโดยเฉพาะของบริษัทฯ บริษัทฯ มีสิทธิถือเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิเพื่อเสียภาษีเงินได้นิติบุคคล ไม่ต้องห้ามตามมาตรา 65 ตรี (13) และ(14) แห่งประมวลรัษฎากร และเอกสารหลักฐานของค่าใช้จ่ายดังกล่าว จะต้องเป็นหลักฐานที่ชัดแจ้งสามารถตรวจสอบได้ว่าเป็นรายจ่ายที่แท้จริงของกิจการ โดยมีหลักฐานหรือหนังสือรับรองจากเจ้าหน้าที่ของต่างประเทศที่มีหน้าที่เกี่ยวข้องหรือจากบุคคลอื่นที่อธิบดีกรมสรรพากรเชื่อถือได้ และหลักฐานหรือหนังสือดังกล่าวนั้น จะต้องมีรายละเอียดเพียงพอที่แสดงให้เห็นว่า เป็นรายจ่ายที่จำเป็นหรือสมควรแก่การดำเนินธุรกิจ

2. กรณีสำนักงานตัวแทนในประเทศเวียดนามเป็นผู้จ่ายเงินเดือนให้แก่พนักงานที่ปฏิบัติงานประจำ ณ สำนักงานตัวแทนโดยตรง มิใช่การโอนเงินจากบริษัทฯ ในประเทศไทยเข้าบัญชีของพนักงาน ไม่เข้าลักษณะเป็นเงินได้เนื่องจากกิจการของนายจ้างในประเทศไทย หากแต่เป็นเงินได้เนื่องจากกิจการนอกประเทศของนายจ้างในประเทศไทย ไม่อยู่ในบังคับต้องเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ตามมาตรา 41 วรรคหนึ่ง แห่งประมวลรัษฎากร อย่างไรก็ดี ผู้มีเงินได้ซึ่งเป็นพนักงานที่อยู่ปฏิบัติงานประจำ ณ สำนักงานตัวแทนในประเทศเวียดนาม อาจมีหน้าที่ต้องเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา หากได้นำเงินได้พึงประเมินนั้น เข้ามาในประเทศไทย และเป็นผู้อยู่ในประเทศไทยชั่วระยะเวลาหนึ่งหรือหลายระยะเวลารวมเวลาทั้งหมดถึงหนึ่งร้อยแปดสิบวันในปีภาษีนั้น ทั้งนี้ ตามมาตรา 41 วรรคสอง และวรรคสาม แห่งประมวลรัษฎากร




ที่มา:

หนังสือข้อหารือกรมสรรพากร ที่ กค 0706/4724 ลงวันที่ 31 พฤษภาคม 2549

Get notified when new articles are added to the knowledge base.

Powered by PHPKB (Knowledge Base Software)