ยกเลิก ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา กรณีหน้าที่และความรับผิดในการยื่นรายการและเสียภาษี
เรื่อง ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา กรณีหน้าที่และความรับผิดในการยื่นรายการและเสียภาษีข้อเท็จจริงกรณีนาย ก. ได้ยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ภ.ง.ด.90 ปีภาษี 2545 แสดงรายการเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(2) แห่งประมวลรัษฎากร และขอคืนเงินภาษีที่ชำระไว้ เกิน แต่สำนักงานสรรพากรพื้นที่ ได้ระงับการคืนเงินไว้ก่อน เนื่องจากได้วิเคราะห์แบบแสดงรายการพบ ว่านาย ก. มิได้นำเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(2) แห่งประมวลรัษฎากร ของนาง ข. ภริยา มา ยื่นรายการและเสียภาษีตามมาตรา 57 ตรี แห่งประมวลรัษฎากร ซึ่งนาย ก. ชี้แจงเหตุผลว่า ได้แยก กันอยู่กับภริยาเป็นการชั่วคราวตั้งแต่วันที่ 24 กันยายน 2543 และแยกกันอยู่อย่างถาวรเมื่อเดือน พฤศจิกายน 2544 พร้อมทั้งแสดงหลักฐานว่าได้แจ้งความลงบันทึกประจำวันที่สถานีตำรวจภูธร เมื่อวันที่ 8 สิงหาคม 2545 และจดทะเบียนหย่า เมื่อวันที่ 19 กุมภาพันธ์ 2546 กฎหมายที่เกี่ยวข้องมาตรา 57 ตรีแนววินิจฉัยกรณีสามีภริยาอยู่ร่วมกันตลอดปีภาษีที่ล่วงมาแล้วตามนัยมาตรา 57 ตรี แห่งประมวลรัษฎากร หมายถึงกรณีที่สามีภริยาอยู่ร่วมกันตามความเป็นจริง แต่ถ้าต่างคนต่างแยกกันอยู่โดยเด็ดขาด แม้ความ เป็นสามีภริยาจะคงมีอยู่ตามกฎหมาย ก็ไม่ถือว่าอยู่ร่วมกัน เมื่อข้อเท็จจริงปรากฏว่านาย ก. และนาง ข. มิได้อยู่ร่วมกันตลอดปีภาษี 2545 ดังนั้น เงินได้พึงประเมินในปีดังกล่าวของนาง ข. จึงไม่ถือเป็น เงินได้พึงประเมินของนาย ก. นาย ก. จึงไม่มีหน้าที่และความรับผิดในการยื่นรายการและเสียภาษี สำหรับเงินได้พึงประเมินของนาง ข. แต่อย่างใด ที่มา:หนังสือข้อหารือกรมสรรพากร ที่ กค 0706/7713 ลงวันที่ 17 สิงหาคม 2547 |