ประเภทเงินได้ ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาและภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีเงินได้จากการประกอบโรคศิลป และการให้บริการของสถานพยาบาล
เรื่อง ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาและภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีเงินได้จากการประกอบโรคศิลป และการให้บริการของสถานพยาบาลข้อเท็จจริงหารือปัญหาภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาและภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีเงินได้จากการประกอบโรคศิลป และการให้บริการของสถานพยาบาล ดังนี้ ตามข้อ 4 ของหนังสือด่วนที่สุดที่ กค 0811(กม.)/03785 เรื่อง ซ้อมความเข้าใจเกี่ยวกับ เงินได้จากการประกอบวิชาชีพอิสระ การประกอบโรคศิลป ลงวันที่ 27 มีนาคม 2541 กำหนดว่า “กรณี ผู้ได้รับอนุญาตให้ประกอบโรคศิลป ทำสัญญาหรือข้อตกลงพิเศษกับสถานพยาบาลที่ตนทำงานอยู่เพื่อ ประกอบโรคศิลปเป็นการส่วนตัวนอกเวลาทำการปกติ โดยการรับตรวจและรักษาผู้ป่วยและมีข้อตกลงแบ่ง เงินที่ตนได้รับจากผู้ป่วยให้แก่สถานพยาบาลเป็นลายลักษณ์อักษร ค่าตอบแทนที่ได้รับถือเป็น เงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(6) แห่งประมวลรัษฎากร” และตามข้อ 2 ของบันทึกด่วนที่สุด ที่ กค 0811/ว.2498 เรื่อง ซ้อมความเข้าใจเกี่ยวกับเงินได้จากวิชาชีพอิสระ การประกอบโรคศิลป การหัก ภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย และการจัดทำบัญชีพิเศษของสถานพยาบาลที่มีเตียงรับผู้ป่วยไว้ค้างคืน ลงวันที่ 29 มีนาคม 2543 กำหนดว่า “กรณีผู้ได้รับอนุญาตให้ประกอบโรคศิลปได้รับค่าตอบแทนที่เป็น เงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(6) แห่งประมวลรัษฎากร ซึ่งแยกเป็น 2 กรณี ดังนี้ 1. กรณีผู้ได้รับอนุญาตให้ประกอบโรคศิลปทำสัญญาหรือข้อตกลงกับสถานพยาบาลเพื่อขอใช้ สถานที่ เครื่องมือ และอุปกรณ์เพื่อประกอบโรคศิลปในนามของผู้ได้รับอนุญาตเพื่อตรวจและรักษาผู้ป่วย โดยผู้ได้รับอนุญาตให้ประกอบโรคศิลปเป็นผู้เรียกเก็บเงินค่าตรวจรักษาเอง และมีข้อตกลงแบ่งเงินค่า ตรวจรักษาที่ได้รับจากผู้ป่วยให้แก่สถานพยาบาลเป็นลายลักษณ์อักษร 2. กรณีผู้ได้รับอนุญาตให้ประกอบโรคศิลปทำสัญญาหรือข้อตกลงกับสถานพยาบาลเพื่อขอใช้ สถานที่ เครื่องมือ และอุปกรณ์เพื่อประกอบโรคศิลปในนามของผู้ได้รับอนุญาต เพื่อตรวจและรักษาผู้ป่วย และมีข้อตกลงแบ่งเงินค่าตรวจรักษาที่ได้รับจากผู้ป่วยโดยสถานพยาบาลจะเป็นผู้เรียกเก็บเงินค่าตรวจ รักษาแทนผู้ได้รับอนุญาตให้ประกอบโรคศิลป แล้วนำมาจ่ายให้กับผู้ได้รับอนุญาตให้ประกอบโรคศิลปเพื่อ แบ่งรายได้ให้แก่สถานพยาบาลต่อไป ทั้งกรณี 1. และ 2. ให้ถือว่าเงินที่ผู้ได้รับอนุญาตเรียกเก็บจากผู้ป่วยทั้งจำนวนเป็น เงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(6) แห่งประมวลรัษฎากร ของผู้ได้รับอนุญาตให้ประกอบโรคศิลปมิใช่ เฉพาะเงินส่วนแบ่งที่เหลือหลังจากหักส่วนแบ่งของสถานพยาบาลออกแล้ว” แต่เนื่องจากมีคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 6868/2543 ลงวันที่ 5 ตุลาคม 2543 และ คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 6871/2543 ลงวันที่ 5 ตุลาคม 2543 ได้วินิจฉัยว่ากรณีที่สถานพยาบาล เรียกเก็บเงินค่าตรวจรักษา และออกใบเสร็จรับเงินให้แก่คนไข้ หลังจากนั้นจะชำระค่าตรวจรักษาให้แก่ ผู้ได้รับอนุญาตให้ประกอบโรคศิลปเป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(2) แห่งประมวลรัษฎากร กฎหมายที่เกี่ยวข้องมาตรา 40(2), มาตรา 40(6)แนววินิจฉัยกรณีดังกล่าวกรมสรรพากรได้แก้ไขโดยจัดทำเป็นกรณีเงินได้ประเภทต่าง ๆ ที่ผู้ได้รับอนุญาต ให้ประกอบโรคศิลปได้รับตามหนังสือซ้อมความเข้าใจ ด่วนที่สุด ที่ กค 0811(กม.)/03785 เรื่อง ซ้อม ความเข้าใจเกี่ยวกับเงินได้จากการประกอบวิชาชีพอิสระ การประกอบโรคศิลป ลงวันที่ 27 มีนาคม 2541 และหนังสือด่วนที่สุดที่ กค 0811/ว.2497 เรื่อง ซ้อมความเข้าใจเกี่ยวกับเงินได้จากวิชาชีพอิสระ การประกอบโรคศิลป การหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย และการจัดทำบัญชีพิเศษของสถานพยาบาลที่มีเตียงรับ ผู้ป่วยไว้ค้างคืน ลงวันที่ 29 มีนาคม 2543 เพื่อให้เจ้าพนักงานสรรพากรถือปฏิบัติเป็นแนวทางเดียวกัน ในการตรวจและแนะนำผู้มีเงินได้พึงประเมิน จึงให้ถือปฏิบัติตามหนังสือซ้อมความเข้าใจดังกล่าวต่อไป ที่มา:หนังสือข้อหารือกรมสรรพากร ที่ กค 0706(กม.06)/542 ลงวันที่ 21 พฤษภาคม 2546 |