Skip to Content

จำหน่ายหนี้สูญ ภาษีเงินได้นิติบุคคลและภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีการจำหน่ายหนี้สูญ

เรื่อง ภาษีเงินได้นิติบุคคลและภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีการจำหน่ายหนี้สูญ


ข้อเท็จจริง

บริษัทฯ ประกอบกิจการให้บริการโทรศัพท์เคลื่อนที่ในระบบ Cellular 900 และ

Digital GSM ในการเรียกเก็บค่าบริการโทรศัพท์จากลูกค้า บริษัทฯ ได้ออกใบแจ้งหนี้และใบกำกับภาษี

เพื่อเรียกเก็บค่าบริการและภาษีมูลค่าเพิ่มเป็นฉบับเดียว ส่งให้แก่ลูกค้าทางไปรษณีย์ เมื่อลูกค้าชำระเงิน

บริษัทฯ ก็จะออกใบเสร็จรับเงินส่งให้ต่อไป บริษัทฯ ได้นำภาษีขายตามใบแจ้งหนี้และใบกำกับภาษีที่ได้

ออกไปในแต่ละเดือนมายื่นแบบแสดงรายการภาษีมูลค่าเพิ่ม และชำระภาษีโดยไม่คำนึงว่าลูกค้าจะได้

ชำระค่าบริการและภาษีมูลค่าเพิ่มแล้วหรือไม่

1. ในรอบระยะเวลาบัญชีปี 2541 หากบริษัทฯ ได้ดำเนินการจำหน่ายหนี้สูญสำหรับหนี้ทั้ง

จำนวนตามใบแจ้งหนี้และใบกำกับภาษีที่ลูกค้าค้างชำระข้างต้น โดยปฏิบัติตามหลักเกณฑ์ วิธีการ และ

เงื่อนไข ตามกฎกระทรวง ฉบับที่ 186 (พ.ศ. 2534)ฯ ลงวันที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2534 ครบถ้วน

แล้ว บริษัทฯ มีสิทธินำจำนวนเงินที่เป็นหนี้สูญของค่าบริการและภาษีมูลค่าเพิ่มดังกล่าว สำหรับลูกหนี้ทั้งที่

เป็นและไม่เป็นผู้ประกอบการจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่มมาลงเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิเมื่อยื่น

แบบแสดงรายการเพื่อเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลสำหรับรอบระยะเวลาบัญชี 2541 ได้หรือไม่

2. สำหรับรอบระยะเวลาบัญชีปี 2542 เป็นต้นไป บริษัทฯ มีสิทธินำจำนวนค่าบริการและ

ภาษีมูลค่าเพิ่มจากการจำหน่ายหนี้สูญ สำหรับหนี้ของลูกค้าที่เป็นผู้ประกอบการจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่ม

ตามมาตรา 82/3 แห่งประมวลรัษฎากร มาลงเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิเพื่อเสีย

ภาษีเงินได้นิติบุคคลได้หรือไม่


กฎหมายที่เกี่ยวข้อง

มาตรา 65 ทวิ, มาตรา 82/11, ประกาศอธิบดีกรมสรรพากร เกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม (ฉบับที่ 85)ฯ,

แนววินิจฉัย

1. กรณีบริษัทฯ ได้ดำเนินการจำหน่ายหนี้สูญจากบัญชีลูกหนี้ก่อนวันที่ 1 มกราคม พ.ศ.

2542 โดยใช้หลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขตามกฎกระทรวง ฉบับที่ 186 (พ.ศ. 2534) ออกตาม

ความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการจำหน่ายหนี้สูญจากบัญชีลูกหนี้ ลงวันที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2534

บริษัทฯ มีสิทธินำจำนวนหนี้สูญจากบัญชีลูกหนี้ที่เป็นค่าบริการและภาษีมูลค่าเพิ่ม ถือเป็นรายจ่ายได้ใน

รอบระยะเวลาบัญชีที่ได้จำหน่ายหนี้สูญนั้น ทั้งนี้ ตามมาตรา 65 ทวิ (9) แห่งประมวลรัษฎากร

2. ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม 2542 เป็นต้นไป หากบริษัทฯ มีหนี้สูญเกิดขึ้นจากการให้บริการ

และการจำหน่ายหนี้สูญดังกล่าวได้เป็นไปตามประกาศอธิบดีกรมสรรพากร เกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม (ฉบับที่

85) เรื่อง กำหนดหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขในการจำหน่ายหนี้สูญ และหลักเกณฑ์ วิธีการ และ

เงื่อนไขในการคำนวณส่วนของหนี้สูญ เพื่อนำมาหักออกจากภาษีขายตามมาตรา 82/11 แห่ง

ประมวลรัษฎากร ลงวันที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2542 บริษัทฯ มีสิทธินำภาษีขายที่คำนวณจากส่วนของ

หนี้สูญมาหักออกจากภาษีขายในเดือนภาษีที่ได้มีการจำหน่ายหนี้สูญได้ ทั้งนี้ ตามมาตรา 82/11 แห่ง

ประมวลรัษฎากร ส่วนมูลค่าของการให้บริการที่เป็นหนี้สูญที่เหลืออยู่นั้น บริษัทฯ มีสิทธิที่จะจำหน่ายหนี้สูญ

จากบัญชีลูกหนี้ได้ก็ต่อเมื่อได้ดำเนินการตามหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขตามกฎกระทรวง ฉบับที่ 186

(พ.ศ. 2534)ฯ ลงวันที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2534

อนึ่ง หากบริษัทฯ ไม่ได้จำหน่ายหนี้สูญตามมาตรา 82/11 แห่งประมวลรัษฎากร ประกอบ

กับประกาศอธิบดีกรมสรรพากร เกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม (ฉบับที่ 85)ฯ ลงวันที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ.

2542 ภาษีขายที่คำนวณจากส่วนของหนี้สูญ รวมทั้งมูลค่าของการให้บริการที่เป็นหนี้สูญดังกล่าว บริษัทฯ

มีสิทธิจำหน่ายจำนวนหนี้สูญดังกล่าวจากบัญชีลูกหนี้ได้ตามมาตรา 65 ทวิ (9) แห่งประมวลรัษฎากร ทั้งนี้

เมื่อบริษัทฯ ได้ปฏิบัติตามหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขตามกฎกระทรวง ฉบับที่ 186 (พ.ศ. 2534)ฯ

ลงวันที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2534




ที่มา:

หนังสือข้อหารือกรมสรรพากร ที่ กค 0811/05394 ลงวันที่ 08 มิถุนายน 2542

Get notified when new articles are added to the knowledge base.

Powered by PHPKB (Knowledge Base Software)