ค่าสิทธิ ภาษีเงินได้นิติบุคคล กรณีปัญหาการใช้อนุสัญญาภาษีซ้อน
เรื่อง ภาษีเงินได้นิติบุคคล กรณีปัญหาการใช้อนุสัญญาภาษีซ้อนข้อเท็จจริงบริษัท หารือกรมสรรพากร เกี่ยวกับสิทธิการใช้ประโยชน์ทางภาษีจากอนุสัญญาภาษีซ้อน โดยมี ข้อเท็จจริงว่า ลูกค้าของบริษัทฯ คือ เป็นบริษัทที่จดทะเบียนจัดตั้งขึ้นตามกฎหมายสหรัฐอเมริกาซึ่งมี สำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ในประเทศสหรัฐอเมริกา มีสำนักงานสาขาตั้งอยู่ในประเทศสิงคโปร์ และไม่มี สำนักงานสาขาตัวแทนในประเทศไทยแต่อย่างใด โดยประกอบกิจการในการเป็นตัวแทนจำหน่าย ใน ภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก รวมถึงลูกค้าในประเทศไทยด้วย กรณีดังกล่าวถือว่า มีสิทธิในประโยชน์ทางภาษี ตามข้อ 12 (ค่าสิทธิ) ตามอนุสัญญาระหว่างรัฐบาลแห่งราชอาณาจักรไทยและรัฐบาลแห่งสหรัฐอเมริกา เพื่อการเว้นการเก็บภาษีซ้อนและการป้องกันการเลี่ยงรัษฎากรในส่วนที่เกี่ยวกับภาษีเก็บจากเงินได้ หรือไม่ กฎหมายที่เกี่ยวข้องมาตรา 40(3)แนววินิจฉัยบริษัท M ซึ่งเป็นบริษัทที่จดทะเบียนจัดตั้งขึ้นตามกฎหมายสหรัฐอเมริกาและมีสำนักงานใหญ่ตั้ง อยู่ในประเทศสหรัฐอเมริกา ไม่มีสำนักงานสาขาตัวแทนในประเทศไทย อันจะถือได้ว่าเป็น สถานประกอบการถาวรของตนแต่อย่างใด แต่ได้รับค่าตอบแทนจากค่าสิทธิ ตามมาตรา 40(3) แห่ง ประมวลรัษฎากร ที่จ่ายจากประเทศไทย กรณีดังกล่าวหากบริษัท มีถิ่นที่อยู่ในทางภาษีอากรในประเทศ สหรัฐอเมริกา ตามข้อ 4 วรรคหนึ่ง แห่งอนุสัญญาระหว่างรัฐบาลแห่งราชอาณาจักรไทยและรัฐบาลแห่ง สหรัฐอเมริกาเพื่อการเว้นการเก็บภาษีซ้อนและการป้องกันการเลี่ยงรัษฎากรในส่วนที่เกี่ยวกับภาษีที่เก็บ จากเงินได้ และไม่ถูกจำกัดสิทธิการใช้ประโยชน์ ตามข้อ 18 แห่งอนุสัญญาภาษีดังกล่าว บริษัท M ย่อม มีสิทธิได้รับประโยชน์ตามข้อ 12 แห่งอนุสัญญาฯ ที่มา:หนังสือข้อหารือกรมสรรพากร ที่ กค 0706/7014 ลงวันที่ 23 กรกฎาคม 2547 |