ขอคืนภาษี ภาษีเงินได้นิติบุคคล กรณีการขอคืนภาษีตามมาตรา 70 แห่งประมวลรัษฎากร

เรื่อง ภาษีเงินได้นิติบุคคล กรณีการขอคืนภาษีตามมาตรา 70 แห่งประมวลรัษฎากร

ข้อเท็จจริง

บริษัทฯ หารือเกี่ยวกับ ภาษีเงินได้นิติบุคคล กรณีการขอคืนภาษีตามมาตรา 70

แห่งประมวลรัษฎากรโดยมีข้อเท็จจริง สรุปดังนี้

1. บริษัทฯ เป็นนิติบุคคลที่จัดตั้งขึ้นตามกฎหมายของประเทศสิงคโปร์

ไม่มีสถานประกอบการถาวร หรือสำนักงานตัวแทนในประเทศไทย ประกอบกิจการให้บริการเครือข่ายเทคโนโลยีสารสนเทศ ทั้งใน

ประเทศไทยและต่างประเทศ ให้บริการแก่บริษัทลูกค้าในประเทศไทย จำนวน 4 ราย เมื่อบริษัทลูกค้าชำระค่าบริการดังกล่าว บริษัทลูกค้า

จะหักภาษีจากเงินที่จ่าย ในอัตราร้อยละ 15 ของค่าบริการบริษัทฯ เห็นว่า ค่าบริการดังกล่าวไม่อยู่ในบังคับต้องถูกหักภาษีแต่อย่างใด

2. บริษัทฯ ยื่นคำร้องขอคืนเงินภาษีอากร (แบบ ค.10) สท. ก. ข. และ ค.

ตามภูมิลำเนาของบริษัทลูกค้าผู้หักเงินภาษีและระบุที่อยู่ของบริษัทฯ ที่ประเทศสิงคโปร์ ปรากฏว่า สท. ค. รับแบบ ค.10 ไว้พิจารณา สท. ก.

ข. และ จ. ปฏิเสธไม่รับแบบ ค.10 โดยแจ้งเหตุผลว่า คำร้องต้องระบุที่อยู่ผู้ขอคืนในประเทศไทยเท่านั้น บริษัทฯ จึงได้แก้ไขแบบ ค.10 โดย

ระบุชื่อผู้ขอคืน นางสาว ร. ในฐานะผู้รับมอบอำนาจของบริษัทฯ และใช้ที่อยู่ของผู้รับมอบอำนาจ และยื่นแบบ ค.10 ใหม่ เมื่อวันที่ 7

กรกฎาคม 2554 และขอเลขประจำตัวผู้เสียภาษีของบริษัทฯ เป็นกรณีพิเศษเพื่อการขอคืนเงินภาษีโดยเฉพาะ

บริษัทฯ จึงหารือว่า กรณีบริษัทฯ ได้มอบอำนาจให้นางสาว ร. เป็นผู้

ดำเนินการยื่นแบบ ค. 10 แทนบริษัทฯ ณ สท. ง. ซึ่งเป็นภูมิลำเนาของผู้รับมอบอำนาจ ถือว่า บริษัทฯ ได้ยื่นแบบขอคืนแล้วหรือไม่

กฎหมายที่เกี่ยวข้อง

แนววินิจฉัย

กรณีบริษัทฯ เป็นนิติบุคคลที่จัดตั้งตามกฎหมายของประเทศสิงคโปร์ ไม่มี

สถานประกอบการถาวรหรือสำนักงานตัวแทนในประเทศไทย ได้มอบอำนาจให้นางสาว ร. เป็นผู้ดำเนินการขอรับเงินภาษีคืนแทนบริษัทฯ

ดังนั้น เมื่อผู้รับมอบอำนาจมีภูมิลำเนาอยู่ที่ กรุงเทพมหานคร จึงถือได้ว่าบริษัทฯ มีภูมิลำเนาในท้องที่ดังกล่าว นางสาว ร. จึงมีหน้าที่ยื่นคำ

ร้องพร้อมเอกสารที่เกี่ยวข้อง ณ ฝ่ายภาษีหัก ณ ที่จ่ายและคืนภาษี สท. ง. ตามมาตรา 27 ตรี แห่งประมวลรัษฎากร ประกอบกับ ข้อ 4 ข้อ 6 ข้อ

6.6 และข้อ 8 ของระเบียบกรมสรรพากรว่าด้วยการคืนเงินภาษีอากร พ.ศ. 2539

ที่มา: