การหักค่าสึกหรอและค่าเสื่อม ภาษีเงินได้นิติบุคคล กรณีการคำนวณต้นทุนจากการจำหน่ายทรัพย์สินประเภทรถยนต์นั่ง
เรื่อง ภาษีเงินได้นิติบุคคล กรณีการคำนวณต้นทุนจากการจำหน่ายทรัพย์สินประเภทรถยนต์นั่งข้อเท็จจริงบริษัทฯ จำหน่ายทรัพย์สินประเภทรถยนต์นั่ง ควรปรับปรุงกำไรสุทธิเพื่อเสีย ภาษีเงินได้นิติบุคคล (ภ.ง.ด.50) ด้วยกำไร (ขาดทุน) อย่างไรจึงจะถูกต้องตามพระราชกฤษฎีกา ออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยรายจ่ายที่ไม่ให้ถือเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิ (ฉบับที่ 315) พ.ศ. 2540 กฎหมายที่เกี่ยวข้องมาตรา 65 ตรี (20)แนววินิจฉัยกรณีบริษัทฯ ขายทรัพย์สินประเภทรถยนต์นั่งดังกล่าว มูลค่าต้นทุนของรถยนต์ส่วนที่จะนำมาถือ เป็นต้นทุนในปีที่ขายไปต้องเป็นมูลค่าต้นทุนส่วนที่เหลือจากการหักค่าสึกหรอและค่าเสื่อมราคาที่คำนวณจาก มูลค่าต้นทุนไม่เกินหนึ่งล้านบาทเท่านั้น บริษัทฯ ไม่มีสิทธินำมูลค่าต้นทุนส่วนที่เกินหนึ่งล้านบาทมาหักเป็น รายจ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิได้เพราะถือเป็นรายจ่ายต้องห้ามตามมาตรา 65 ตรี (20) แห่ง ประมวลรัษฎากร ประกอบกับมาตรา 4(1) แห่งพระราชกฤษฎีกา (ฉบับที่ 315) พ.ศ. 2540 ที่มา:หนังสือข้อหารือกรมสรรพากร ที่ กค 0811(กม.15)/1815 ลงวันที่ 28 พฤศจิกายน 2543 |